Kleine bekkenverdelingsaders: behandeling

Deze ziekte wordt slecht bestudeerd, hoewel enkele duizenden observaties met diagnose en daaropvolgende behandeling zijn beschreven.

Veel diversiteit en niet -specificiteit van het klinische beeld van spataderen van het bekken leiden tot grove fouten van de diagnose, die in de toekomst de gevolgen beïnvloeden.

Karakterisering van spataderen van een klein bekken

De aderen van het bekken zijn meerdere keren langer dan de slagaders, die hun grote capaciteit bepalen. Dit komt door de fylogenese van het vasculaire systeem van het bekkengebied. De aderen van het bekken hebben hoge aanpassingsmogelijkheden en zijn mogelijk vatbaar om te herstructureren, wat bijdraagt aan de vorming van een dicht verweven netwerk.

De snelheid en richting van de bloedstroom wordt gereguleerd door kleppen, die worden geregeld door complexe humorale mechanismen. De kleppen balanceren de druk in verschillende delen van het veneuze netwerk.

Wanneer de kleppen ophouden hun functies uit te voeren, ontstaat stagnatie van bloed, dit leidt tot de pathologie van bloedvaten en de vorming van spataderen. Het unieke van de aderen van het kleine bekken ligt in het feit dat de brede ligamenten van de baarmoeder, die het lumen van het vaartuig breed ondersteunen, het ook kan beperken, wat een pathologie veroorzaakt.

Oorzaken

Pathologische dilatatie van de aderen van het bekken kan te wijten zijn aan de volgende redenen:

• Schending van bloeduitstroompaden;
• Veneuze vatgevangenis;
• Compressie van onderpandstammen door de veranderde positie van de baarmoeder, bijvoorbeeld in retroflexie;
• Klep eierstokfalen (aangeboren of verworven);
• Obstructief post -flebitisch syndroom;
• Pathologie van bindweefsel;
• Arterioveneuze angiodisplazie;
• Langdurig zitten, harde fysieke arbeid;
• Spataderen van de onderste ledematen;
• Zwangerschap (3 of meer) en bevalling (2 of meer);
• Ziekten van het genitale gebied van vrouwen (chronische salpingoophoriet, eierstoktumoren, baarmoederfibromen en genitale endometriose);
• Het lijmproces van de bekkenorganen;
• Obesitas.

Classificatie per graden van de ziekte

In termen van uitgebreide ader worden de volgende graden onderscheiden:

• tot 0,5 cm, "kurkentrekker" vasculaire beroerte;
• 0,6-1 cm;
• Meer dan 1 cm.

Opties voor het verloop van de ziekte

• spataderen van het perineum en de vestibule van de vagina;
• veneuze volledige -bloedsyndroom van het bekken;

Symptomen

1. De meest voorkomende - frequente pijnen in de onderbuik, perineum na lange statische en dynamische overstresssen. De pijn wordt intensiveerd in de tweede fase van de cyclus, na hypothermie, vermoeidheid, stress, exacerbaties van verschillende ziekten.
2. Het gevoel is "niet op zijn gemak", pijn met seks en daarna.
3. Dysmenorroe - Menstruatiestoornissen, waaronder Pain Syndrome.
4. Secretatie, meer dan normaal, Gallen van genitaal kanaal.
5. Stagnatie van bloed leidt tot onvruchtbaarheid, onvermogen, beëindiging van de zwangerschap.
6. Overtredingen van urineren als gevolg van de uitbreiding van de aderen van de blaas.

Diagnostiek

De diagnose van de ziekte alleen door klachten is succesvol in slechts 10 % van de gevallen.

Palpatie van de interne wanden van het bekken, maakt het mogelijk om langwerpige zeehonden en knooppunten van aderen te voelen. Wanneer het in de spiegels wordt onderzocht, is de cyanose van het slijmvlies van de vagina zichtbaar.

De procedure voor het kiezen is een echografie met kleur Doppler -mapping, waarmee u niet alleen variikextensies van eierstokaders kunt identificeren, maar ook veneuze trombose, posttromboflebiticale occlusie. Met echografie is het zichtbaar, "wormen", de structuur zonder reflectie van het signaal, gelokaliseerd op het zijoppervlak van de baarmoeder.

Het effect van Doppler -studie is gebaseerd op "tinting" in blauwe en rode kleur, veneus en arterieel bloed, overeenkomend.

Het apparaat voor ultrasoon onderzoek met behulp van een speciaal programma herkent de beweging van bloed uit de sensor en in de andere richting, berekent de bloedstroomsnelheid en het type vat.

Maar de exacte definitie van de ader is of de slagader blijft achter de arts. De Doppler -methode werkt in bijna alle gevallen, ons lichaam dicteert uitzonderingen op de regels, omdat bloed dat uit het hart stroomt niet altijd arterieel is en vice versa.

Een ultrasone diagnostische arts ziet dus een arterieel of veneus vat, zijn grootte, bloedstroomsnelheid erin en veel indicatoren die een gewoon persoon niet nodig heeft, maar een belangrijke rol speelt bij het stellen van een diagnose. Gebruik hiervoor transabdominale en transvaginale sensoren.

In 5,7% van de gevallen wordt de ziekte per ongeluk erkend tijdens screening. Normaal gesproken is de diameter van vena -ovariek 0,4 cm.

CT en MRI hebben een grote nauwkeurigheid. Met behulp van deze methoden kunt u accumulaties van spataderen vinden in ligamenten van de baarmoeder, eierstokken en rond deze organen. Het is mogelijk om de gelijktijdige pathologie te bepalen.

Een zeer betrouwbare methode is een flebografisch onderzoek.

Contrast wordt uitgevoerd op de hoogte van het Valsalva -monster, tegen de bloedstroom. Hiermee kunt u klepstoring zien.

Retonenoscopie aan de linkerkant, nierflebografie, super -sequenic phlebovarioscopie en flebovariografie aan beide zijden worden ook gebruikt. Met deze methoden kunt u de hemodnam en anatomische veranderingen in de nieraders bepalen en de plaatsen om in hen te vallen Gonadny -aderen.

Superspentflebovarioscopie wordt uitgevoerd door katheterisatie van gonad -aderen door een tegenaantasdij- of subclaviaanse ader, met de daaropvolgende introductie van contrast.

Het grootste deel van het bloed uit de spatbare hoornloze plexus wordt weggegooid door de eierstokader. Maar in omstandigheden van hypertensie komt het voor door niet -gecornated baarmoederaders in de binnenste iliacale ader. De plexus van de aderen, waardoor de uitstroom kan optreden, omvat sacrale en plexus van de blaas.

In links -zijdige Phlebo -icigografie worden 3 stadia van veneuze stagnatie onderscheiden in de clusterplexus van de linker eierstok:

1. Er is geen uitstroom van de plexus van de linker eierstok of deze wordt over een extra kort pad uitgevoerd.
2. Er is nog een extra lange weg.
3. Twee extra uitstroompaden of één extra en hulpmiddel zijn zichtbaar.

In 2 en 3 fasen worden spataderen van de clusterplexus van de rechter eierstok gevormd.

Laparoscopie wordt gebruikt voor differentiële diagnose. Pathologisch ingewikkelde aderen bevinden zich in de eierstok, in de richting van de ronde en brede ligamenten. Ze zien eruit als grote cyanotische conglomeraten met een dunne en gespannen muur.

De complexiteit van de diagnose ligt in het feit dat de ziekte vaak wordt verborgen achter de tekenen van het ontstekingsproces, wordt onderscheiden door klinische manifestaties, gemaskeerd onder endometriose, prolaps van interne organen, postoperatieve neuropathieën en veel extragenale ziekten.

Behandeling

Het belangrijkste doel van de behandeling is om reflux in de aderen te verwijderen. In de beginfase van de ziekte wordt conservatieve behandeling gebruikt. In de late stadia van de ziekte is de behandeling van keuze chirurgie.

Conservatieve behandeling

Het bestaat uit het normaliseren van de toon van aderen, verbetering van hemodynamica en trofische processen.

Symptomatische behandeling om individuele symptomen te elimineren. Niet -steroïde ontstekingsremmend voor pijn, met bloeding - hemostatische therapie.

De belangrijkste medicijnen in conservatieve behandeling zijn venotone medicijnen en antiplatelets.

Phlebotonics - Verbeter de toon van de vasculaire wand en verbetert de bloedstroom. Met deze ziekte is het beter om een gynaecoloog te raadplegen over bepaalde medicijnen.

Een belangrijke methode zijn fysiotherapie -oefeningen.

Chirurgische behandeling

1. Revival spataderen.
2. Gonado-Cavalry Shunting.
3. Sclerose voor laparoscopie.
4. Occrames van eierstokaders met behulp van röntgen-endovasculaire methoden.

Folk remedies

Aangezien het belangrijkste bij het optreden van de ziekte de zwakte van het klepapparaat is, worden ook alle folk -remedies die worden gebruikt voor spatentische expansie van aderen van de onderste ledematen gebruikt voor deze pathologie.

De meest gebruikte: gewone Hazel, Hops, Nettles, Horse Chestnut, Dandelion Root, Tea Mushroom, Willow, Oak, St. John's Wort, A Series, Flower Pollen en nog veel meer planten.

Effectief is: Behandeling met eikenbaden, kastanje, wilg, kamille, apotheek, kruiden van drogen, St. John's Wort.

Preventie

1. Het eerste wat je moet doen als er hierboven klachten, voorspellers of ziekten zijn vermeld - neem contact op met een gynaecoloog.
2. Het is noodzakelijk om het werkregime te normaliseren en te rusten, te proberen niet lang in een rechtopstaande positie te blijven, fysieke spanning.
3. Voer oefeningen uit voor de preventie "pedaal", "stand-up stack", "voetpoten"
4. Houd je aan het dieet: eet voedsel met een hoog gehalte aan vitamines E, R, C, probeer alleen wit vlees te eten, minder vet, vervang het door fruit, groenten, granen.
5. Drink een voldoende hoeveelheid vloeistof, maar niet minder dan 1,5 liter per dag.
6. Weg van overtollig gewicht, slechte gewoonten.
7. Raadpleeg de behandelend arts over het dragen van compressie linnen, het zal de uitstroom van bloed van de onderste ledematen verbeteren, waardoor er minder stagnatie in het bekken zal zijn.
8. Vermijd baden, sauna's, stoomkamers, warme baden.

Om niet ziek te worden met zo'n moeilijke ziekte, is het noodzakelijk om de hierboven genoemde preventieve aanbevelingen te volgen. Behandel uw gezondheid als de meest waardevolle in het leven.

Bij de minste verdachte symptomen waar u meerdere dagen vanaf kunt, moet u een arts raadplegen. Hij moet u zeer gekwalificeerde hulp bieden en u redden van lijden.